Sailmail 2: nieuwsgierige meezwemmers en Kerst in tropische temperaturen

Sailmail 2: nieuwsgierige meezwemmers en Kerst in tropische temperaturen

GRC | 10/01/2018

Leerling Rena Dusée en docent Sander Habets varen samen met andere leerlingen, docenten én scheepsbemanning een half jaar lang op het Tall Ship Thalassa de wereld over met School at Sea. Zo nu en dan is er internet beschikbaar en delen zij hun ervaringen. Hieronder blog 2!

Sander

Ongeveer een maand geleden bereikten we Kaapverdië, waar we een aantal dagen voor anker hebben gelegen bij Sao Vicente, een van de meest westelijke eilanden van de eilandengroep. We hebben daar een rondrit over het eiland gehad. Eigenlijk kregen we daar voor de eerste keer een beetje een indruk van de culturen die we tegemoet gingen.

In Tenerife hadden we al veel boodschappen gedaan en ook in Kaapverdië werden nog voorraden ingeslagen. De grote oversteek stond immers op de planning: tweeëneenhalve week op open zee om op de Passaatwinden de Atlantische Oceaan over te steken. Wat een belevenis. De tijd is omgevlogen. ’s Ochtends wakker worden door de keukendienst die net iets te hardhandig de tafels dekt (handig, geen wekker nodig), samen ontbijten en daarna tot zes uur aan school werken. De schooldag wordt op gezette tijden onderbroken door lunch- en snackpauzes. Ook op minder gezette tijden vinden er spectaculaire onderbrekingen plaats. Soms zijn er ineens veel handen aan dek nodig om te helpen bij het zeilen. Nog veel leuker is het echter wanneer er opeens een groep dolfijnen of een walvis naar het schip komt kijken! Ook de scholen vliegende vissen die opeens uit het water opduiken zijn een leuk gezicht. Sommigen belanden zelfs aan dek! Die ontleden we en/of eten we op.

Op één van de dagen heeft er zeker een uur een walvis rond het schip gezwommen. Het is zo indrukwekkend om zo’n beest in het wild, in open water te zien zwemmen! Hij (of zij) sloot zijn bezoekje zelfs af met een sprong uit het water!

De laatste 300 zeemijl voor Dominica namen de leerlingen het schip over. Alle taken aan boord werden 3 à 4 dagen lang overgenomen, van kapitein tot matroos. De bemanning trok de handen er helemaal van af. De studenten hebben deze kans met twee handen aangegrepen en zich van hun beste kant laten zien! Uiteindelijk hebben we bijna de hele oversteek daadwerkelijk gezeild. De bewustwording dat we op windkracht de oceaan waren overgestoken om in de verte Dominica te zien opdoemen, zorgde voor kippenvel. Ook daar werden we trouwens weer warm onthaald door dolfijnen. Ze zwommen lekker een stukje mee.

Op Dominica waren de gevolgen van orkaan Maria nog goed te zien. Hoewel de natuur relatief snel herstelt (het regent hier enorm veel), hebben de mensen het nog steeds erg zwaar. Ruim drie maanden na de orkaan is er in veel plaatsen nog geen drinkwater uit de kraan, laat staan elektriciteit, beschikbaar. Overal staan huizen met een zeil als dak, vind je verlaten en vervallen krotten in dorpjes en steden en liggen overal compleet verwrongen golfplaten. De mensen proberen er iets van de maken, maar de exodus van inwoners na Maria, mensen die alles verloren hadden en hun geluk ergens anders gingen zoeken, maakt het moeilijk.

Kerst hebben we gezellig samen aan boord gevierd, voor anker in een baai in het noorden van Dominica. We zijn doorgevaren naar Martinique en vervolgen naar St. Lucia om daar nieuwjaar te vieren.

Rena

St. Lucia was echt prachtig! Beeld je het mooiste tropische eiland in dat je ooit gezien hebt en doe dat keer 10. Zó mooi was het ongeveer. We lagen voor anker in een baai vlakbij een heel vrolijk stadje. Alle huizen hadden allemaal leuke kleurtjes en er lagen ook een hele hoop schattige felgekleurde motorbootjes. Die voeren ook de hele tijd rond langs alle schepen die daar lagen om te vragen of ze nog vis wilden kopen of dat er nog afval was waar men vanaf wilde.

In de ochtend op Oudejaarsdag kwam de Wylde Swan naast ons liggen. Dat is een tweemaster met kinderen aan boord die ongeveer hetzelfde project doen als wij, alleen zijn zij maar zes weken aan boord.

Met hen hebben we dus ook oud en nieuw gevierd. Dat was echt super leuk! Ons keukenteam had samen met hun keukenteam een lopend buffet gemaakt bij ons aan boord en er was hele harde muziek. Om twaalf uur precies hebben Sam (de kapitein) en Jelle (de scheepskok) een hele hoop noodvuurpijlen afgestoken, als vervanging voor gewoon vuurwerk. Nou maar hopen dat we niet gaan zinken, want dan zitten we echt in de penarie. We hebben ook nog met zij allen een Nieuwjaarsduik gemaakt. het was superlekker, het water was niet eens koud. Maar het beste was toch wel de verrassing die we van het keukenteam kregen. Ze hadden oliebollen gemaakt! Dat was toch wel echt superlekker (en er zat lekker veel poedersuiker op mjam).

We zijn een aantal dagen geleden (helaas) weggegaan uit St. Lucia, en zijn nu aangekomen op Curaçao. Vanaf hier vervolgt de reis richting Panama, maar daarover de volgende keer meer.

Ik ben benieuwd wat we hier allemaal gaan doen!

Zeilgroetjes,

Rena en Sander